The final countdown - Reisverslag uit Addis Abeba, Ethiopië van Lester Struijk - WaarBenJij.nu The final countdown - Reisverslag uit Addis Abeba, Ethiopië van Lester Struijk - WaarBenJij.nu

The final countdown

Blijf op de hoogte en volg Lester

05 Mei 2015 | Ethiopië, Addis Abeba

Blog 9

De week gaat weer zo als alle weken en het zeer voldoende werk gaat zelfs een beetje een sleur krijgen. De training met de dove voetballers is wel weer een lekker momentje om ook zelf aan me conditie te gaan werken, want in me laatste weekend heb ik nog even een 10km hier. De vrijdag wordt wat opgeleukt door de eerste glimp van een hyena. Hij is wat klein en al dood, maar geeft toch weer even aan dat je in heel andere omgeving zit dan het Nederland met die ene verdwaalde wolf. Eind van die middag weer een potje voetbal om maar weer eens duidelijk te krijgen dat de hoogte het sporten zeer vermoeiend maakt. Onze Duitse kameraad die na 2 maanden afwezigheid weer is teruggekeerd, wil ook nog een duit in het zakje doen door op zaterdagochtend een lekkere bostraining te doen. Het lopen zit een stijgende lijn al is de boswandeling wel een veld met boobytraps voor je enkels. Na deze uitputtende activiteiten was hef wel weer tijdje voor een feestje en zou koningsdag hier in Addis al op zaterdagavond worden gevierd. De Nederlandse ambassade had alle Nederlanders proberen op te trommelen uit Ethiopië om een echt Nederlands feestje te vieren. Dit feestje dat in zeer formele kleding moest worden gevierd, was er eentje met heel veel Hollandse lekkernijen. Haring, jonge kaas, bitterballen, poffertjes, patatje met en een lekker koude Heineken lieten je deze avond toch wel een beetje verlangen naar Nederland. Een feestje dat in het bijzijn van hoge militairen en goede Nederlandse muziek zorgde dat wij als laatste het licht uit deden en dat ik voor het eerst in 2,5 maand kon uitslapen tot 10 uur. En buiten dit feestje om is het verlangen naar Nederland ook wel wat gegroeid. Vrienden, familie en andere dingetjes die je toch soms wel mist op 6000km afstand. Ook het water dat niet aanwezig is voor 12 dagen in het guesthouse en de stroom die weer steeds vaker uitvalt, helpen hier aardig aan mee. Daarom moest er in deze reuze vakantie nog maar een kleine vakantie geboekt worden om de laatste 2 weken volledig te benutten. Maandagochtend werd er daarom een reis ingezet naar het zuidoosten waar weer wat meer natuur gesnoven kon worden. Na een mooie en warme rit van 4,5 kwamen we aan bij het Nationaal Park van Awash. Bewaker met een klein geweertje opgepikt en hup opzoeken naar de nieuwe dieren. Naast de apen, dikdiks en mooie vogels die we al weer wat vaker gezien hebben, bood dit park ook een prachtig zicht op gazelles, gemsbokken en andere grote en prachtige hert soorten. Na een tocht vol met prachtige beesten en van allerlei mooie vogels, kwamen wij aan bij watervallen die je het liefst aan de muur zou willen ophangen. Dit prachtige plekje wat ik een prima plekje zou vinden om te sterven, bood met zijn schoonheid van de kracht van water en de krokodillen die in dit water een duik namen een sprookjes achtige vorm aan. In het museumpje daarnaast werd nog even vertoont wat voor gala aan grote beesten hier voorkomt, al waren de leeuwen, cheetahs en anaconda's volgens hun moeilijk te vinden. Echter was 1 groot roofdier hier wel makkelijk te vinden al moest er dan wel gewacht worden op zonsondergang. Een plek wat leek op een soort van uit de hand gelopen kuil gegraven in het zand moest het decor voorstellen van een hyenagrot. 10 minuten van stil zijn en jahoor daar kwam de eerste oversized hond het hol uit gekropen. Dit groeide tot een aantal van ruim 10 hyena's die uiteindelijk verdwenen bij de ondergaande zon. Na deze dag met heel veel moois en heel veel warmte werd een slaapplekje gezocht. Met een hotel voor 6€ p.p.p.n. moest er ook niet heel veel luxe worden verwacht. Toch was de nacht in deze kamer van ruim 40 graden toch geen pretje al was de douche waar water uitkwam een geschenk van boven waar wij al lang op wachtten. Een douche ook weer de volgende ochtend en het zweet van de 4 uurtjes slaap was er weer af. Een ontbijtje in een klein koffiehuisje en wij konden er weer tegen aan voor onze volgende tocht. Deze leiden ons door weer een stuk van het Nationaal Park met nu ook nog vossen en verder weer een heel arsenaal van beesten die we al een keer eerder hadden gezien tot een plek met warmwaterbronnen. Het laatste stuk moest te voet worden afgelegd door een soort van moeras en onder de toezienden ogen van wel 150 bavianen die wel iets weg hadden van een grote kudde koeien met mannetjes die ook wel door konden gaan met hun grote hetzelfde als een groot kalf. De warmwaterbron met een temperatuur van 38 graden zorgde helaas niet voor de verkoeling waar wij zo op hoopten. De dag die het kwik tot 35 graden in de schaduw liet stijgen was vooral een dag van zweten in de auto. 2L water ging er dan ook snel doorheen en na de lunch was het tijd voor wat relaxen op de hotelkamer die helaas geen stroom had en dus geen ventilator. Gelukkig ging rond etenstijd net weer even de stroom aan en kon is eten precies bereidt worden. Daarna snel de hotelkamer weer in, want we waren alle drie flink gebroken. Helaas weer geen stroom en dus eerst maar een spelletje en wat vliegen meppen voordat we echt gingen slapen. Gelukkig schoot de stroom weer aan op het moment dat ik in net in slaap viel en waardoor de Apache helikopter die als ventilator doorging, opsteeg en mij weer wekte. Ook deze nacht weer warm en weinig slaap. De dag daarna was een dag van lekker luieren in een zwembad tussen de rotsen en met aapjes. Heerlijk even dit half frisse gevoel en een prima afsluiting van 3 dagen vakantie op vakantie. En bij terugkomst in het guesthouse in alle kamers zelfs water behalve in de mijne. Achja shit happens en nog 5 badkamers over om te gebruiken dus een douche zit er weer in. Het weekend werd wat verlengt door wat miscommunicatie en weer een nationale feestdag (ze hebben er hier volgens mij 52, voor elke week 1). Daarom maar weer lekker ff de stad in en weer een heerlijke knipbeurt met gezichtsbehandeling. Uiteraard werd ook dit weekend weer ons favoriete voetbalploegie gesupport en weer viel er weinig te juichen. 4 wedstrijden gezien, 1 punt 4 tegen en jawel 0 gescoord. Maar fan ben je voor altijd en een keer op de hoofdtribune zitten met alle geblesseerde mensen en belangrijke mensen was een erg leuke ervaring. Zaterdag voor echt de allerlaatste souvenirs de stad ingeweest en misschien wel voor de laatste keer gegeten bij de pizzahut. Maar deze dag stond verder vooral in het teken van het weeshuis. Ik heb daar heerlijk 2 uurtjes kunnen werken waarin ik lekker buiten met de kinderen heb leren Loomen en daarna op de baby afdeling alvast 2 kindjes heb uitgezocht om mee terug te nemen naar Nederland. Wat waren dat prachtige kindjes zeg die ik heerlijk een half uur heb vast mogen houden. Wat is het leven dan toch leuk en mooi en wat gaat het dan ook pijn doen om zoveel moois hier achter te laten. Zondag was de hardloopwedstrijd georganiseerd door mijn favoriete voetbalcluppie. 8000 deelnemers en ik was samen met mijn Duitse kameraadje de enige blanke. Onze Ethiopische kameraden aten nog even een groot schaal pittige injerra op 15 min voor de start, maar daarna was iedereen er klaar voor. Een super sfeer met zang, dans en gezelligheid. Half getraind en nog steeds niet helemaal gewent aan de ijle lucht, zou dit toch wel een zware tocht moeten worden. Echter werd door de feestelijke stemming en iedereen die je wil aanmoedigen het 50 minuten van plezier. Een goed ren maatje gevonden en een heerlijke temperatuur zorgde ervoor dat we over het parcours leken te vliegen. Halverwege was er ook een verfrissende douche met een brandslang voor iedereen. Helaas zag ik er volgens hun iets te oververhit uit dus kreeg ik de volle laag een was ik drijf en drijf nat. Nog zelfs energie voor een kleine sprint bij de eindstreep en een mooie medaille werd toegevoegd aan de souvenirs. De laatste werkweek is aangebroken en de maandag was een beetje een suffe dag. Lang wachten, maar nog wel leuk gedag kunnen zeggen op die school. De maandagmiddag is de middag van de gebarentaal, maar met 4 lessen in 12 weken ging deze uiteraard ook niet door. Dan maar snel naar huis, want daar zou een feestje gegeven worden die avond door de baas voor een vriend. De poort ging open en daar stonden 2 schaapjes ons lief aan te kijken. Erg leuk zou je denk alleen hier betekend een dier in de achtertuin maar 1 ding en dat is dat hij vanavond op tafel ligt. Ik wilde net gaan lunchen dus ik ben eerst even gaan eten voordat ik de slachtpartij ging aanschouwen. Met een volle maag en frisse moed wilde ik HET wel zien bij het 2de schaap. HET kon ik aanzien van een afstandje, maar bij het villen mocht ik helpen. Vies en apart werk, maar hier hoort het er nou eenmaal bij. Alles goed van dichtbij kunnen zien en dat is toch wel fascinerend al die organen en botten. En als dank dat ik wilde helpen kreeg ik een heerlijke delicatesse aangeboden. De geroosterde ballen van het schaap. Een vies idee, maar ik wilde me niet laten kennen. Langzaam begon ik aan een klein stukje.... Echtwaar een aanrader voor iedereen. Het smaakt niet echt naar vlees, maar is heel mals en zacht en smaakt echt lekker. Het beste stukje vlees dat ik hier in 3 maanden heb gehad. Na 3 douchebeurten was ik ook eindelijk schoon genoeg voor het feestje en kon ik genieten van ons heerlijke verse schapenvlees en heel veel andere lekkere dingen. Er kwamen veel sterke flessendrank op tafel voor onze gasten en de alcohol onder hun vloeide rijkelijk. Om 12 uur ging de muziek uit en moest er snel opgeruimd worden, want de ouders van een van mijn reisgenootjes zouden die nacht aankomen. Alles schoon en de ochtend daarna was het Nederlands gezellig druk aan de ontbijttafel en stond er ook weer hagelslag en vruchtenhagel. Nou dat wordt nog genieten de laatste paar daagjes al werkt het weer nog niet echt mee en vallen er weer wat zeldzame buitjes. 3,5 dagen... en dan zit dit avontuur er weer op.... helaas, maar ook wel weer lekker om iedereen te zien. De eerste afspraken staan ook alweer voor de komende weken en gaat mijn zomervakantie lekker verder in Holland. See you soon!!!

  • 05 Mei 2015 - 20:43

    Tjeerd:

    Meneer Lester,

    Ben je klaar voor voor de volgende cultuurshock?
    Dat alles zo onbenullig zal zijn, hier, na 1 week... Dat iedereen blasé is en niet weet hoe goed ze het hebben. Dat je zo zult terugverlangen dat het pijn doet. Dat bavianen alleen op nog op vak-S kunt zien en geen deel meer zijn van het dagelijks leven.
    Die mooie, ondanks alles vrolijke bewoners van een ooit vreemd land.
    Het zal moeten slijten en dan ga je weer terug, vrienden voort t leven.
    Irgend wie irgend wo irgend wann

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ethiopië, Addis Abeba

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

20 Mei 2015

Back in town

05 Mei 2015

The final countdown

22 April 2015

Mensen uit het verre Noorden in het verre Zuiden

05 April 2015

Hyenajacht

31 Maart 2015

Het glas is nog halfvol
Lester

Actief sinds 24 Feb. 2015
Verslag gelezen: 278
Totaal aantal bezoekers 4553

Voorgaande reizen:

24 Februari 2015 - 31 December 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: