Week vol stilte voor de storm

Blog 4

De week begint in stilte. Zondag wordt ik wakker en er is geen schater lach meer die ons wakker maakt om een mooie van half 7. De dames zijn vertrokken en dat is ook te merken. Gisteren hadden we nog gelachen om mijn foute Italiaans ober kostuum en nu liggen de bedden er nog onopgemaakt en leeg bij. Ook de maandag is een dag vol stilte. Veel afwezigen op werk en in de middag weer een les gebarentaal die helemaal stil wordt afgewerkt. Er is wel geluid, want er gaat een telefoon af van een van onze dove collega's, maar hoe cynisch is dat. Er is geluid, maar het heeft even geen functie. Maar deze stilte is de stilte voor de storm. Met nog maar 4 studenten over en nog minder dan 2 maanden voor de boeg wordt het tijd voor heel veel leuke dingen. Volgende week wordt de safari ingezet opzoek naar nijlpaarden, apen, hyena's en wie weet wat nog meer. De week daarna is er een internationaal dove evenement (nee dat wordt niet stil) waarbij leiders van meerdere nationale dove instituten bij elkaar komen. Wij zullen hierbij gaan assisteren en wie weet nog wat leuke handen schudden. De week daarna zal nog enkele stille dagen bevatten, omdat dan badluck Johan vertrekt en we nog maar met 3 zijn. Echter stopt dat weekend ook vasten en dat gaan we merken. Vanaf vrijdagavond zal het 3 dagen lang feest zijn en uiteraard ben ik daarbij aanwezig. En om te zorgen dat we daarna weer weten wat drukte is, zullen in april ook nog 15 studenten ons 2 weken lang komen vergezellen in ons mooie gasthouse. Deze week staat dus in het teken van voorbereiden, schoolwerk en overleven, maar daarna gaat de storm beginnen.
Het leven hier is eigenlijk al normaal en soms is het zelfs weer even nadenken over hoe het in Nederland ook alweer ging. Ik voel me echt een beetje inwoner en ik vind het heerlijk. Heel veel mensen in Europa kunnen nog wat leren van hoe de mensen hier zijn. De hartelijkheid de hulp op straat en de glimlach die op 'iedereens' gezicht staat, kan ik elke dag weer van genieten. Alleen dat weggedrag kunnen we maar beter niet overnemen in Europa. Ze kunnen allemaal goed slalom rijden en daar maakt dan ook iedereen gretig gebruik van. De oude busjes en versleten Toyota's worden soms vergezeld door leuk fel gekleurde Kevertjes en VW-busjes.
De week was niet echt het schrijven waard. Dat betekend niet dat ik me verveeld heb. Integendeel zelfs, ik heb genoten van elke minuut, maar niet veel nieuwe dingen meegemaakt. Het weekend is gestart met een lekker avondje in het Duitse sportcafé. Helaas geen hele kip meer dus dan maar aan de lokale specialiteiten onder het genot van een lekker fris blond biertje die werd geserveerd in een pijp van 3 liter. Helaas geen voetbal, maar dat mocht de pret niet drukken. De zaterdag is weer echt een overgangsdag. Koffers gepakt voor de safari, was gedaan, huiswerk gemaakt en uiteindelijk weer aan de pannenkoeken. Deze week is afgesloten met dag vol sport kijken. Er stond vandaag een hardloopwedstrijdje op het programma van maar 5 km voor de dames. Er zouden ook collega's op krukken meedoen dus laatste zouden ze niet worden. Wat bij ons voetbal is, is hier hardlopen. Naar schatting een kleine 20.000 deelnemers en het gehele stadscentrum afgesloten. Gigantisch, maar super goed geregeld. Een meidenmassa in roze t-shirtjes die door de stad trok met tussendoor mensen op stelten en zebrapakken. Een erg mooi gezicht. Wel ben ik er achter gekomen dat het net als in Nederland het opletten is voor je spullen tijdens dit soort evenementen. Door alle aardige mensen vergeten je bijna dat er nog van die mensen zijn die je camera maar wat graag uit je tas willen vissen. Gelukkig merkte ik het net op tijd en is een dag vol foto's maken niet verloren gegaan. Na het evenement heerlijk geluncht op werk. In de middag werd er weer gekeken naar mijn lievelingsport en werden we gehesen in het bruin en geel van de plaatselijke vereniging. Wat een sfeer en wat een boom sterke kerels allemaal. Helaas verloren en dat wordt. Hier dan wel even duidelijk gemaakt aan de trainer. Vriendelijk was het op een gegeven moment niet meer dus voor ons de hoogste tijd om maar weer eens ons stam restaurantje op te zoeken voor een heerlijke schaal lasagne. Zo is deze maand toch nog afgesloten met een vrolijke super dag in een wat mindere week. Toch eindigt de week wel donker, omdat we weer eens te maken hebben met een stroomstoring en de kaarsje weer uit de kast moeten worden getoverd.